Shi zai nali?

Time flies… het is alweer 2020! Happy new year!

Geen klassieke decembermaand/start van het nieuwe jaar hier in Taiwan: de Christmas performance (inclusief shitty fluted Stille Nacht van Grade 2) bij Benjamin op school was al op 4 december, de Sint bracht zelfs tot in januari kadootjes naar Taiwan, op eerste kerstdag lagen we surfend in het warme zeewater bij Jialeshui, en op oudjaarsavond werden we verrast (?) door vuurwerk te zien vanaf het dak van ons appartement :) Het was ook de periode waarin ik “thuis thuis” tot nu toe het meest heb gemist en onze afwezigheid het meest heb gevoeld: niet kunnen samenzijn, bij fijne en moeilijke momenten...

Daar staat tegenover dat deze periode met als knallers mooie fietstochten (o.a. naar Baoshan en Emei lake), 3 weken schoolvakantie voor B (B voor het eerst naar de bioscoop Frozen 2 in het Chinees en keihard lachen om Olaf de sneeuwpop, met de trein “langs ons huis rijden”, bezoek aan Taipei Zoo), surfvakantie, bezoek Gies (o.a. weekend weg zonder kids naar Jiufen en Taipei, bezoek aan Lion’s head mountain), year-end party ASML (in zelfde outfit als 8 jaar geleden in Seoul…) en housewarmingfeestje bij ons thuis (perfecte chaos!) ook een soort omslagpunt is in ons verblijf hier. De realisatie dat het opstarten nu echt voorbij is en we hier gewoon ECHT zijn/horen ook al is het maar voor een jaar. En het leuke is, dit kunnen we de komende periode weer delen met bezoekende familie: want alsof we niet genoeg vakantie hebben gehad, is het komend week Chinees Nieuwjaar (einde van het jaar van het varken, start van het jaar van de rat) en kunnen we weer een nieuw stukje van Taiwan ervaren/verkennen!

Rust en verstilling deze week dus geen overbodige luxe. Gelukkig is deze altijd binnen fietsbereik bij “mijn” Xiangshan wetlands. Een ode in dichtvorm:

Birds on wetlands grouping up
To share their search in stance
For the obvious, necessity
For life in mud